Εξωτερική θερμομόνωση

Ως εξωτερική θερμομόνωση ορίζεται ένα σύστημα στο οποίο η µόνωση δεν διακόπτεται στα σημεία ένωσης των διαφορετικών δοµικών στοιχείων. Η θερµοπρόσοψη εφαρµόζεται από τη δεκαετία του 1960 στην Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, προσφέροντας ιδιαίτερη ευελιξία στην κατασκευή καθώς το θερµοµονωτικό υλικό τοποθετείται στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου, µετά την αποπεράτωση των εργασιών κατασκευής της τοιχοποιίας και αποτελώντας την πλέον αποτελεσµατική λύση για την αναδροµική θερµοµόνωση υφιστάµενων κτιρίων.
Στην εφαρμογή της θερµοπρόσοψης µπορούν να χρησιµοποιηθούν η διογκωµένη πολυστερίνη, η εξηλασµένη πολυστερίνη και ο πετροβάµβακας.